Al ruim tien jaar roep ik dat beleggingsfondsen een grote groei door zullen
maken. Misschien ben ik bevooroordeeld omdat ik fondsenresearch tot mijn vak
heb gemaakt, maar ik moet toegeven dat ik tot nu toe bepaald geen gelijk heb
gekregen.

Het vermogen dat Nederlandse particulieren in fondsen aanhouden, is niet
bepaald toegenomen als we naar de statistieken van DNB kijken. Twee forse
correcties in tien jaar hebben een deuk geslagen in het vermogen en
vertrouwen van belegger die voor 2003 nog aanzienlijke bedragen in
belegggingsfondsen staken. Sinds die datum is er per saldo alleen in 2006
nieuw geld in beleggingsfondsen gestroomd.

Verzachtende omstandigheden
Nederlanders zijn met geen stok naar de aandelen(fondsen)markt te krijgen.
Hoewel verzachtende psychologische verklaringen aangevoerd kunnen worden, is
het met gezond verstand niet te begrijpen. Natuurlijk is het zelfvertrouwen
geslonken na twee zeer diepe correcties in tien jaar. En ja het vertrouwen in
de financiële industrie is laag. Internetbubbles, beurskrachs,
aandelenleaseaffaires, Madoff, woekerpolissen, kredietcrisis, staatssteun,
dikke bonussen, het helpt allemaal niet.

Beleggen vs sparen

Toch zijn er belangrijke redenen om wel te gaan beleggen.

Allereerst is de koopkracht van de Nederlander de laatste jaren niet dermate
verslechterd dat er geen geld aanwezig zou zijn. Er is geld genoeg.

Ten tweede is zelf beleggen nu meer een noodzaak dan ooit. De AOW is niet
welvaartsvast, terwijl over de pensioenfondsen niet veel is te zeggen
behalve dat versobering onontkoombaar is. Daarbij zijn er vele honderdduizenden
Nederlanders –zzp'ers bijvoorbeeld - die wel werken, maar geen aansluiting
hebben bij een pensioenfonds. De oplossing? Zelf beleggen.

De rente is heel erg laag. We sparen met zijn allen wel veel, maar het levert
nauwelijks iets op. Ook de kapitaalmarktrente is dermate laag gezakt dat het
potentiële rendement op veilige staatsobligaties beperkt is. Beleggen in
aandelen lijkt een beter alternatief.

De lage rente heeft als bijkomend voordeel dat de aandelenmarkt aantrekkelijk
gewaardeerd is. Ten opzichte van de rente is het dividendrendement zeer
aantrekkelijk, en daarbij heb je nog eens kans op een koersstijging. De
vooruitzichten voor bedrijfswinsten zijn behoorlijk en koersen staan op een
relatief gunstig niveau.

De opgaande beweging van de aandelenmarkt in 2009 en 2010 werd door veel
Nederlanders niet meegemaakt omdat ze aan de zijlijn stonden, wachtend op
een wat veiliger klimaat. Een onverstandige beslissing want rendementen als
in 2009 en 2010 heb je nodig om uiteindelijk over een periode van 10 of 20
jaar tot een goed gemiddeld jaarrendement te komen.

Een dramajaar als 2008 hebben nieuwe beleggers ook nodig. Het was een
fantastisch beleggingsjaar voor wie vermogen op wil bouwen en overweegt in
de markt te stappen. De momenten dat een belegger fysiek onpasselijk wordt
bij het in de markt stappen vanwege het hoge risico zullen achteraf de beste
beslissingen blijken.

Een laatste reden om voor beleggingsfondsen te kiezen, is dat ze een
aantrekkelijke optie zijn als het gaat om vermogensopbouw. Hedgefondsen
hebben hun tekortkomingen als het gaat om governance, transparantie en
kosten. Individuele aandelen zijn te risicovol. Deze nadelen kleven niet, of
in ieder geval minder aan beleggingsfondsen.

Ik blijf erbij dat beleggingsfondsen uitgelezen producten zijn om vermogen op
te bouwen, en daarom zullen groeien in de toekomst. Waar wacht u op? Op een
dubbele dip? Voor de “instappers” zou het een uitgelezen kans
zijn.

Freddy van Mulligen is Hoofd Research Morningstar
Benelux

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl